لیلی رفتن است

خدا گفت: لیلی یک ماجراست، ماجرایی آکنده از من.

ماجرایی که باید بسازیش.

شیطان گفت: یک اتفاق است. بنشین تا بیفتد.

آنان که حرف شیطان را باور کردند، نشستند

و لیلی هیچگاه اتفاق نیفتاد.

مجنون اما بلند شد، رفت تا لیلی را بسازد.

خدا گفت: لیلی درد است. درد زادنی نو. تولدی به دست خویشتن.

شیطان گفت: آسودگی است. خیالی ست خوش.

خدا گفت: لیلی رفتن است. عبور است و رد شدن.

شیطان گفت: ماندن است. فرو رفتن در خود.

خدا گفت: لیلی جستجو ست. لیلی نرسیدن است و بخشیدن

شیطان گفت: خواستن است. گرفتن و تملک.

خدا گفت: لیلی سخت است. دیر است و دور از دست.

شیطان گفت: ساده است. همین‌‌ جایی و دم دست.

و دنیا پر شد از لیلی‌های زود. لیلی‌های ساده اینجایی.

لیلی‌های نزدیک لحظه‌ای.

خدا گفت: لیلی زندگی ست. زیستنی از نوع دیگر.

لیلی جاودانگی شد و شیطان دیگر نبود.

مجنون، زیستنی از نوع دیگر را برگزید و می دانست که لیلی تا ابد طول می کشد.

از کتاب "لیلی نام تمام دختران زمین است"

نوشته ی: عرفان نظر آهاری

- عذر خواهی از خانم نظر آهاری؛ ببخشید که بدون اجازه متن بالا رو تو وبلاگم گذاشتم.

- تشکر ویژه از محمد حسین عزیز که متن بالا رو میل زده بود.

- می گم آقای آقا محمد، امشب چتمون نیمه کاره موند، اما من با خوندن متن بالا جوابم رو گرفتم.

- نمایشگاه کتابه؛ لطف کنید برای من نام چند تا کتاب را که خودتان دوست دارید، بنویسید تا من هم آنها را بگیرمو بخوانم. (پیشنهاد من: دیوان حضرت سایه – نشر کارنامه – ترجیحا قطع جیبی شو نخرید. (البته برای آشنایی "آیینه در آیینه" هم که دکتر شفیعی کدکنی از حضرت سایه جمع کردن خیلی عالیه – نشر چشمه) )

نشود فاش کسی آنچه میان من و توست

تا اشارات نظر نامه رسان من و توست ...